Vol. 30-31/2021-2022 Nr 60
okładka czasopisma Child Neurology
powiększenie okładki
Journal Info

CHILD NEUROLOGY

Journal of the Polish Society of Child Neurologists

PL ISSN 1230-3690
e-ISSN 2451-1897
DOI 10.20966
Semiannual


Powrót

Autyzm dziecięcy – współczesne spojrzenie


Autism – Contemporary View




Klinika Pediatrii, Endokrynologii i Neurologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

Neurol Dziec 2010; 19, 38: 75-78
Full text PDF Autyzm dziecięcy – współczesne spojrzenie



STRESZCZENIE
Autyzm jest schorzeniem obejmującym szereg objawów i należy do całościowych zaburzeń rozwoju, charakteryzujących się opóźnieniem lub nieprawidłowościami w zakresie rozwoju relacji społecznych, zachowania, komunikacji oraz funkcji poznawczych. Za „ojca autyzmu” uważany jest amerykański psychiatra Leo Kanner, który w roku 1943 opisał 11 przypadków dzieci z takimi cechami, jak: brak zdolności do nawiązywania relacji z innymi ludźmi, zaburzenia w komunikacji werbalnej, zachowania stereotypowe. Zespół tych objawów Kanner określił jako autyzm wczesnodziecięcy. W pierwszych latach XXI wieku obserwuje się wzrost częstości występowania autyzmu. Jest ona oceniana na 30 przypadków na 10000 dzieci. Pomimo badań prowadzonych w wielu ośrodkach etiopatogeneza autyzmu nadal nie została do końca poznana. Przeważa pogląd, iż przyczyną autyzmu są procesy patofizjologiczne będące skutkiem zarówno wpływów środowiskowych, jak również predyspozycji genetycznych. Nie wykryto typowych dla autyzmu zaburzeń neurologicznych, choć u niemal wszystkich osób z tym schorzeniem występowały pewne zaburzenia. Autyzm dziecięcy charakteryzuje się występowaniem czterech grup cech. Są to: upośledzenie funkcjonowania społecznego, zaburzenia komunikacji, ograniczony i powtarzający się wzorzec zainteresowań i aktywności oraz wczesny początek. Podstawą leczenia autyzmu jest odpowiednia psychoterapia. W terapii wykorzystywane są formy zabawowe, muzykoterapia, hydroterapia, hipoterapia, terapia ruchem. Leczenie farmakologiczne dotyczy zaburzeń współistniejących, takich jak napady padaczkowe czy zaburzenia zachowania. Najlepsze efekty terapeutyczne dotyczą rozwoju emocji i nawiązywania kontaktów społecznych.

Słowa kluczowe: całościowe zaburzenia rozwoju, autyzm, terapia, genetyka, środowisko.


ABSTRACT
Autism is a disease involving numerous symptoms. The disease belongs to general developmental disorders characterised by delay or abnormalities in scope of development of social relations, behaviour, communication and cognitive functions. An American psychiatrist, Leo Kanner, who in 1942 described 11 cases of children with features including: lack of ability to establish relation with other people, verbal communication disorders, stereotypical behaviour, is recognised as a “father of autism”. That set of symptoms was referred to by Kanner as Early Infantile Autism. The growth of autism incidence is observed in the first years of the XXI century. It is estimated as 30 cases per 10000 children. Despite studies carried out in numerous centres, aetiopathogenesis of autism is still not fully understood. The opinion prevails that the disease is caused by pathophysiological processes resulting both from environmental influences and genetic predispositions. No neurological disturbances were discovered that would be typical for autism, but almost every person with the disease has some disorders. Infantile autism is characterised by presence of four groups of features. They are: social function impairment, communication disorders, limited and repeatable scheme of interests and activities, and early onset. An appropriate psychotherapy constitutes the basic therapy of autism. The therapy uses play, therapy with music, hydrotherapy, hippotherapy and movement therapy. Pharmacotherapy is related to coexistent disorders, such as: epileptic seizures or behavioural disorders. The best therapeutic effects are achieved in scope of development of emotions and establishment of social relations.

Key words: general development disorders, autism, environment, genetics, therapy.


PIŚMIENNICTWO
[1] 
Popielarska A., Popielarska M.: Psychiatria wieku rozwojowego. PZWL, Warszawa 2000.
[2] 
Goodman R., Scott S.: Psychiatria dzieci i młodzieży. Urban & Partner, Wrocław 2000.
[3] 
Wolańczyk T., Komender J.: Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. PZWL, Warszawa 2005.
[4] 
Michałowicz R., Jóźwiak S.: Neurologia dziecięca. Urban & Partner, Wrocław 2000.
[5] 
Pisula E.: Małe dziecko z autyzmem. Gdańskie wydawnictwo psychologiczne, Gdańsk 2005.
[6] 
Yates K., Le Couteur A.: Diagnosing autism. Paediatrics and Child Health 2009; 19: 55-59.
[7] 
Bryson S.E.: Brief report: Epidemiology of autism. Journal of autism and Developmental Disorders 1996; 26: 165-167.
[8] 
Baird G., Simonoff E., Pickles A., et al.: Prevalence of disorders of the autism spectrum in the population cohort of children in south Thames: the Special Needs and autism Project (SNAP). Lancet 2006; 368: 210- 215.
[9] 
Plauche Johnson C., Myers S.M.: Council on Children with Disabilities: Identification and evaluation of children with autism spectrum disorders. Pediatrics 2007; 120: 1183-1215.
[10] 
Paya Gonzalez B., Fuentes Menchaca N. et al.: Neurobiology of autism: neuropathology and neuroimaging studies. Actas Esp. Psiquiatr. 2007; 35: 271-276.
[11] 
Hardan A.Y., Muddasani S., Vemulapalli M. et al.: An MRI study of increased cortical thickness in autism. Am. J. Psychiatry 2006; 163: 1290-1292.
[12] 
McAlonan G.M., Cheung V., Cheung C. et al.: Maping the brain in autism. A voxel-based MRI study of volumetric and intercorrelations in autism. Brain 2005; 128: 268-276.
[13] 
Bigler E.D., Tate D.F., Neeley E.S. et al.: Temporal lobe, autism, and macrocephaly. AJNR Am. J. Neuroradiol. 2003; 24: 2066-2076.
[14] 
Palmen S.J., van Engeland H., Hot P.R. et al.: Neuropathological findings in autism. Brain 2004; 127: 2572-2583.
[15] 
Williams JH., Whiten A., Suddendorf T.,et al.: Imitation, mirror neurons and autism. Neurosci Biobehav Rev. 2001; 25: 287 – 295.
[16] 
Cattaneo L., Rizzolatti G.,: The mirror neuron system. Arch Neurol. 2009; 66: 557-560.
[17] 
Reddy K.S.: Cytogenetic abnormalities and fragile – X syndrome in Autism Spectrum Disorder. BMC Med. Genet. 2005; 18: 3-6.
[18] 
Christian S.L., Brune C.W., Sudi J. Et al.: Novel submicroscopic chromosomal abnormalities detected in autism spectrum disorder. Biol. Psychiatry 2008; 63: 1111-1117.
[19] 
Weiss L.A., Shen Y., Korn J.M. et al.: Association between microdeletion and microduplication at 16p11.2 and autism. N. Engl. J. Med. 2008; 358: 667-675.
[20] 
Morrow B.: Identifying autism loci and genes by tracing recent shared ancestry. Science 2008; 321: 218-223.
[21] 
Jamain S., Radyushkin K., Hammerschmidt K. et al.: Reduced social interaction and ultrasonic communication in a mouse model of monogenic heritable autism. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2008; 105: 1710-1715.
[22] 
Janusonis S.: Origin of the blood hyperserotonemia of autism. Theor. Biol. Med. Model 2008; 22: 5-10.
[23] 
Melke J., Goubran Botros H., Chaste P. et al.: Abnormal melatonin synthesis in autism spectrum disorders. Mol. Psychiatry 2008; 13: 90- 98.
[24] 
Wing L.: The history of ideas on autism. Autism 1997; 1: 12-21.
[25] 
Rutter M.: Aetiology of autism: findings and guestions. J. IntellectDisabil. Res. 2005;49: 231-238.
[26] 
Dover C.J., Le Couteur A.: How to diagnose autism. Arch. Dis. Child. 2007; 92: 540-545.
[27] 
Bryson S.E.: Rogers S.J., Fombonne E.: Autism spectrum disorders: Early detection, intervention, education, and psychopharmacological management. Can. J. Psychiatry 2003; 48: 506-516.
Powrót
 

Most downloaded
Semiologiczna i psychiatryczna charakterystyka dzieci z psychogennymi napadami rzekomopadaczkowymi
Neurol Dziec 2018; 27, 55: 11-14
Autyzm dziecięcy – współczesne spojrzenie
Neurol Dziec 2010; 19, 38: 75-78
Obraz bólów głowy w literaturze pięknej i poezji na podstawie wybranych utworów
Neurol Dziec 2016; 25, 50: 9-17

Article tools
Export Citation
Format:

Scholar Google
Articles by:Chrościńska-Krawczyk M
Articles by:Jasiński M

PubMed
Articles by:Chrościńska-Krawczyk M
Articles by:Jasiński M


Copyright © 2017 by Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych